Αν πείτε τη λέξη «Διαδίκτυο» αυτές τις μέρες, και οι περισσότεροι άνθρωποι σκέπτονται εικόνες του Mark Zuckerberg και του Jeff Bezos, της Google και του Twitter. Αυτή η χούφτα εταιρειών τεχνολογίας και οι απόμακροι διευθύνοντες σύμβουλοί τους έχουν την ηλεκτρονική μας προσοχή και κυριαρχούν ακόμα και στις offline ειδήσεις.
Αλλά στο πραγματικό Διαδίκτυο, ένα ή δύο κλικ μακριά από αυτήν την χούφτα εταιριών, υπάρχει ένας ευρύτερος, πιο διαφορετικός και πιο γενναιόδωρος κόσμος. Συχνά διευθύνεται από εθελοντές, πολλές φορές χωρίς καμία προφανή θεσμική σχέση, συχνά τοπικά, αλλά είναι διαθέσιμος ελεύθερα για όλους στο διαδίκτυο να τον χρησιμοποιούν και να συνεισφέρουν σε αυτό. Αυτό το Διαδίκτυο προηγήθηκε των Big Tech και ενέπνευσε το πρώιμο, πιο αισιόδοξο όραμα για τη μελλοντική θέση του διαδικτύου στην κοινωνία.
Η λέξη «Διαδίκτυο» έχει γίνει hijacked τόσο αποτελεσματικά από τις πιο δυστοπικές γωνίες της, ώστε γίνεται όλο και πιο δύσκολο να γίνει αναφορά ακόμη και σε αυτό το παλαιότερο στοιχείο της διαδικτυακής ζωής, πόσο μάλλον να το επαναφέρει στην πρώτη γραμμή της κοινωνικής σκέψης.
Στο έργο του ο ακαδημαϊκός, επιχειρηματίας και συγγραφέας Ethan Zuckerman τον ονόμασε «ψηφιακή δημόσια υποδομή». Η Hana Schank και οι συνεργάτες της, στο New America think tank έχουν αναζωογονήσει τις συζητήσεις γύρω από αυτό που αποκαλούν «τεχνολογία δημόσιου συμφέροντος». Στην Ευρώπη, ακτιβιστές, ακαδημαϊκοί και ραδιοτηλεοπτικοί φορείς του δημόσιου τομέα μιλούν για τα οφέλη των «δημόσιων χώρων» του Διαδικτύου και βελτιώνουν και επεκτείνουν τη «δημόσια στοίβα» Ο συγγραφέας και ακτιβιστής Eli Pariser έχει αφιερώσει ένα νέο εγχείρημα για την προώθηση καλύτερων ψηφιακών χώρων – αυτό που οι συμμετέχοντες περιγράφουν ως “New Public”.
Στο EFF χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό ο όρος: «Διαδίκτυο δημόσιου συμφέροντος». Ενώ αυτοί οι όροι δεν δείχνουν ακριβώς το ίδιο φαινόμενο, όλα καταγράφουν κάποια πτυχή της αρχικής υπόσχεσης του Διαδικτύου. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, αυτή η υπόσχεση εξαφανίστηκε σε μεγάλο βαθμό. Με το ξεθώριασμα της, υποτιμήθηκε, υποχρηματοδοτήθηκε και έμεινε απροστάτευτη.
To EFF ξεκίνησε μια σειρά άρθρων, που έχει ως στόχο να χρησιμεύσει ως ξενάγηση σε μερικά από τα λιγότερο ορατά μέρη του σύγχρονου διαδικτύου δημόσιου συμφέροντος. Καμία από τις ιστορίες που θα δημοσιευτούν, οι οργανώσεις, οι συλλογικές και τα τρέχοντα έργα δεν έχουν τραβήξει την προσοχή των μέσων ενημέρωσης .
Παρ ‘όλα αυτά, παραμένουν εξίσου ζωτικής σημασίας μέρος του ψηφιακού χώρου. Όχι μόνο αντιπροσωπεύουν καλύτερα το πνεύμα και το όραμα του πρώιμου Διαδικτύου, αλλά στηρίζουν μεγάλο μέρος της συνεχούς επιτυχίας του: έναν ανανεώσιμο πόρο από τον οποίο συνεχίζουν να αντλούν τα τεχνολογικά μονοπώλια και οι μεμονωμένοι χρήστες.
Όταν η κυριαρχία των Big Tech περάσει από καιρό, ένα καλύτερο μέλλον θα προέλθει από τούς σπόρους αυτού του διαδικτύου δημοσίου συμφέροντος: σπόροι που φυτεύονται τώρα και που χρειάζονται όλοι να τους καλλιεργήσουν έως ότου είναι αρκετά ισχυροί για να διατηρήσουν το μέλλον μας σε ένα πιο ανοιχτό και ελεύθερη κοινωνία.
Αλλά προτού κοιτάξουμε το μέλλον, ας ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν, σε μια εποχή που το Διαδίκτυο δημιουργήθηκε από το κοινό – και εξαιτίας αυτού, οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες δήλωσαν ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ευημερήσει .
Διαβάστε σε αυτή την σειρά των άρθρων του EFF:
The Enclosure of the Public Interest Internet
Outliving Outrage on the Public Interest Internet: the CDDB Story
Πηγή άρθρου: https://www.eff.org/